“Hoeveel correctierondes voorzien jullie?”

“Hoeveel correctierondes voorzien jullie?” is één van de meest gestelde vragen, maar ook één van de meest nietszeggende.

De vraag is ook hoe definieer je een “correctieronde”? Is een correctieronde wat tekstfoutjes uit een lay-out halen of gaat het bvb. over een concept volledig opnieuw bedenken? Wanneer start een correctieronde en wanneer is deze afgerond? Wanneer is goed goed genoeg?

Eigenlijk hanteren we eerder feedbackmomenten. Waarom? Ten eerste is de ondertoon al een heel stuk positiever, want correctie klinkt alsof je in sé iets fout aan het doen bent. Het definieert ook veel beter de rol als opdrachtgever: feedback geven. Liefst niet in de vorm meningen, maar wel met bezwaren. Samen bepalen we vooraf welke criteria er nodig zijn. Dit schept het juiste kader.

Een feedback’moment’ maakt dat het ook een afgelijnde plaats krijgt op de planning. Zo wordt het voor de opdrachtgever ook direct duidelijk wanneer, maar vooral waarom er feedback moet gegeven worden. Maak de verwachtingen per feedbackmoment helder: inhoudelijk, redactioneel, vormelijk,… Terwijl een correctieronde eerder technisch is: tekstfouten, visuele fouten.

Indien een ontwerp of concept steeds blijft terugkomen dan los je dit niet op door er extra ‘correcties’ tegenaan te gooien of je te verstoppen achter “ja maar, we hebben slechts twee correctierondes voorzien”. We gaan op zo’n punt veel liever in gesprek. Anders blijf je met elkaar ping-pongen. Want vruchtbaar is zoiets voor niemand. Hoe? Veronderstellingen en verwachtingen aftoetsen, het doel voorop stellen, tussentijds evalueren, timing herbekijken, criteria herbeschrijven is dan veel efficiënter.

Benieuwd hoe we dit aanpakken? Thijs vertelt er je graag meer over.

Boek direct een afspraak met Thijs: thijs@josworld.org of contacteer ons